Het inmiddels legendarische ‘monster’ van Laakkwartier boezemde groot ontzag in met zijn boven stadsgenoten uittorende lengte van twee meter en dertien centimeter plus nog eens honderd-veertig kilo spiermassa. Ton Hoogduin, zijn werkelijke naam, liet op zijn vier-en-vijftigste veel te jong het leven. Als jongen was Ton al de vaste overwinnaar bij de traditionele kerstboomgevechten in de wijk alwaar hij het, volgens eigen zeggen, opnam tegen groepen van soms twintig man.
Huiveringwekkend imago
Ton was leider van knokploegen in de wijk, gooide als boegbeeld van de ADO-supporters een bom tijdens een uitwedstrijd met Ajax en nam deel aan de rellen na de moord op Pim Fortuyn. Hij was zelfs een tijdje huurling in de pro-Israëlische militie van kolonel Haddad te Libanon. Ton zou het tot lijfwacht van Centrum Democraat Hans Janmaat en Joop Glimmerveen van De Volksunie hebben geschopt, aldus de nieuwsmedia.
Maar in een interview met Agnes Kant in 2003 ontkende hij dit: “Ik ben nooit lijfwacht geweest. Wél een half jaar lid van die partij. Maar door een opstootje in 1982 op het Binnenhof verscheen er de volgende dag een artikel in de krant met als kop 'Lijfwacht Janmaat onder vuur'. Ik dacht, krijg de tyfus joh! Lijfwacht?? Later is dit gerectificeerd, maar ja voor de mensen blijf jij nog steeds de lijfwacht van Janmaat”.
Geen plaats voor Ton in de nette burgermaatschappij
Met de geboorte van dochtertje Priscilla veranderde alles. Ton brak met zijn extreem rechtse verleden en werd milder. Voor het vinden van een baan was dit echter te laat. De Haagse Tram Maatschappij wees hem af na protesterende belangenorganisaties en hetzelfde gebeurde toen hij solliciteerde als begeleider van gehandicapten.
Grote man met klein hartje
De NRC schrijft in 2011 dat vrienden en bekenden Ton allesbehalve als monster ervoeren maar hem juist kenden als “sociaal, behulpzaam en vriendelijk, een groot man met een klein hartje.” Hij zou goedgelovig zijn en gemakkelijk te misbruiken. Zo zouden ronselaars van Haddad hem hebben overgehaald.
Ton was het door de media van hem gecreëerde imago zat en spendeerde voortaan het grootste deel van zijn tijd in de sportschool, alwaar hij in op 6 juni 2011 overleed aan een hartstilstand.
